Хәсән Туфан шигъриятендә поэтик бизәкләр

Г.Тукайның шагыйрь генә түгел,ә журналист буларак та актив эшчәнлек алып баруы сурәтләнә.

Татарстан Республикасында ике дәүләт теле – татар һәм рус телләренең киләчәктә чын мәгънәсендә тигез хокуклы булып яшәве өчен, беренче чиратта, татар телен татарларга гына түгел, башка милләт вәкилләренә дә өйрәтү зарури. Укучыларның сүз байлыгын арттыру, лексик минимумны ачыклау, сүзләрнең кулланылышын, төрләнешен, дөрес әйтелешен, язылышын өйрәтү – бүгенге көннең актуаль проблемасы. Бүген җәмәгатьчелекне нык борчый торган сораулар: телебезне яңа төшенчә – терминнар белән баету, искергән атамаларны яңарту, термин кулланышындагы төрлелекне бетерүне истә тотып, сүзлекләр төзеп, бастырып чыгару. Шушы бурычларны хәл итү көнүзәк мәсьәләләре булып тора. Лексикография өлкәсенә караган мәсьәләләрне өйрәнү һәрвакыт актуальлеген саклый.

Бәетләр халык иҗатының башка төрләреннән язма әдәбиятка якын торулары белән аерыла. Тормышта төрле фаҗигале хәлләр булып тора. Халкыбыз шушы вакыйгалар уңаеннан бәет иҗат итә. Халык телендә “бәет әйтү”, “бәет чыгару”дигән сүзләр бар. Бу-бәетләрнең язу килеп кергәнгә кадәр иҗат ителә башлавын күрсәтә. Минем фәнни эзләнү эшемнең максаты: Татар халык авыз иҗатының бер төре булган бәетләрне өйрәнү, җыю, үткәнен, бүгенгесен барлау.